Minerva

Ufak Bir Hatırlatma Muhafazakar gençlerin halet-i ruhiyeleri üzerine yazdığım bu yazı muhtemelen radikal islamcıları (%100) veya dindar insanları (%40) mutlu etmeyecektir. Hatta kimi bu ne saçmalıyor da diyebilir, lakin bu yazının konusu toplumda gözlediğim bir durum analizini içermektedir. Dolayısıyla, ben gördüğüm gerçekleri söylemek, anlatmak zorundayım. Mutlu etse de etmese de... Bu yazıyı "Kadın Üniversiteleri 2021'de açılacak!" haberi üzerine yazmaya karar verdim. Zaten bir şeyi yazmam için de benim mutlaka bir şey görüp tetiklenmem gerekiyor. Güzel ülkemin vasıfsız siyasetçileri öyle saçma kararlar alıyorlar ki tetiklene tetiklene 1 senede 51. yazıya ulaştım. Yazıp, çizip giydiriyorum. Duyan var mı? Yok. Fakat birkaç insanın kafasını açabiliyorsam bu yazılarla, benim için kafidir. Doğrusu kimse okumasa da yazardım. Zira, ilk yazılarımı kimse okumazdı da zaten. Yazı yazmak benim için psikoloğa gitmek gibi bir şey oldu artık. İçimi döküyorum ve bu beni rahatlatıyor.

"İfade edilmemiş duygular asla ölmezler! Sadece diri diri gömülürler. Sonradan daha korkunç şekillerde ortaya çıkarlar." Blog yazılarımı yazarken okunma kaygısı güderek hiç yazmadım. Yazdığım yazı acaba okuyucuyu uzunluğundan dolayı sıkar mı, fazla terim mi kullandım, öğretici dili okuyucu kitlesine göre fazla mı ağır, okuyucularım en çok hangi konudaki yazılarımla ilgileniyor gibi soruları kendime hiç sormadım ama bu soruların cevaplarından doğan eleştirileri aldığımda elbette ki üstüne düşünme fırsatım bolca oldu. Buna rağmen bir yazıyı yazarken bu geri bildirimlerden yararlanmayı da düşünmedim, çünkü metinlerimde tamamen bencilce bir kaygı güdüyorum; "İlgili konuyu iyi öğrenmiş miyim, iyi anlatabiliyor muyum, kafamda herhangi bir soru işareti bırakıyor mu" gibi 1.tekil şahıs ile örülü sorular soruyorum. Bu yüzden yazılarımın tamamını kendi adıma, kendime bir şeyler öğretmek, öğrendiklerimi düşünebilme ve anlatabilme kabiliyeti kazandırmak niyetiyle yazıyorum (yaz