Minerva

" SUSAN TOPLUM ÖLÜ TOPLUMDUR! " Zalim kötü, zulüm kötülüktür. Fakat zalim siz değilseniz ve zulümde yapmıyorsanız bu "iyilik yaptığınız" anlamına gelmiyor. Eğer zalimin zulmüne tepkisiz kalıyorsanız, bir şekilde o zulme engel olmak için elinizden geleni yapmıyorsanız, siz bu halinizle üçüncü bir kategori oluşturmuyorsunuz. Sizin tepkisizliğinizde mutlaka iki kefeden birine konacaktır. Hz.Peygamberin dilinde tepkisizliğin adı "zulme ortak olmaktır" ve bu da bir tür zulümdür. Mustafa İslamoğlu/ Hayatın Yeniden İnşası İçin Ne Yapmalı, Nasıl Yapmalı, Kiminle Yapmalı?/ Düşün Yayınları Konuşmalı, bağırmalı, harekete geçmeli ama nasıl? Sebepler üzerine konuşmalı, sonuçlar üzerine konuşmalı, önlemek için konuşmalı, adaleti sağlamak için konuşmalı ama nasıl? Eğer yanlış yöne, yanlış zamanda, yanlış yönlendirmeyle, popüler kültür etkisiyle konuşulacaksa en iyisi hiç konuşmamalı! Biz istiyoruz ki bir yerde bir mazlum varsa onun dini, dili, ırkı, cinsiyeti sorulmasın.

Bilinç = İnsanın kendisini, çevresini ve olup biteni tanıma, algılama, kavrama, fark etme yetisi. Anlam = Bir sözden, sözcükten, simgeden, bir olgudan ya da davranıştan anlaşılan şey, bunların insana anımsattığı düşünce ya da nesne. Sıradan bir cuma günüydü... Münferit, camideki her zamanki yerini dakikalar öncesinden almış İmamın Kuran-ı Kerim okuyuşunu dinliyordu. Münferit düşünceler içindeydi, zihnindeki mantık taşları bir türlü yerine oturmuyordu, zira onun için her şeyin başında bir "Neden" vardı. İmam sureleri arapça dil ve okuma kurallarına dikkat ederek ahenkli bir şekilde okuyup ayağa kalktı, yapımı devam eden camiler için yardım talebini Türkçe bir şekilde söyledi ve namazı kıldırdı. İmamla camide karşılaşan Münferit arasında ilginç bir diyalog yaşandı. Münferit: Kuranı arapça okudun, Namazı arapça kıldırdın, duanı arapça ettin ama yardım talebini Türkçe bildirdin. Neden? İmam: Arapça söyleseydim kimse anlamazdı. Dedi. Münferit güldü, güldü, güldü... Bilindiği üz

Roma'nın en büyük düşmanı Kuzey Afrika site devletlerinden Kartaca idi. Romalı senatör Katon, müzakereler sırasında hangi konu açılsa, daima sözlerini "Kartaca yıkılacaktır" cümlesiyle tamamlardı. Kartaca yıkılmadan, ezilmeden Roma'nın huzur ve güvenliğinin sağlanamayacağı düşünülürdü. Ve sonunda kazanan Roma oldu. Kartaca yıkıldı. Dayton Sanat Enstitüsünde Pierre Nolasque Bergeret eseri. Marius Kartaca Harabelerinde dinlenirken... - Modern Yaşamın Kartaca'ları Biz ancak uyku ile uyanıklık arasındayız. Fiziki ve fikrî kaynaklarımızın pek azından yararlanıyoruz. Her insan hudutlarının çok gerisinde yaşıyor ve birçok kuvvetini kullanmıyor. - Dale Carnegie İnsanların büyük bir bölümü fiziki ve fikri sınırlarının oldukça gerisinde yaşıyor. Kendini gerçekleştirmekten uzak her insan ise acılar, mutsuzluklar, pişmanlıklar ve "keşke"ler ile karşı karşıya kalıyor. Peki, neden? Neden insanların çoğu fiziki ve fikri had'lerini aşamıyor? Kendini gerçekleştirme i

Deruni: Cennet... Cennet ona layık olan insanların toplanacağı bir yer mi? Yoksa zihnimizde beliren cennete de düşüncelerimiz kadar paylaşılamamış bir yalnızlık mı hakim? Pürhulya: Sevdiklerinle beraber olan bi tasvir düşünelim... Birbirini seven bir çift... Aşıklardan biri cennetlik, biri de cehennemlik diyelim. Cennetlik olanın hayalinde elbetteki sevdiği olacaktır lakin kendisiyle olamaz bir cehennemlik. Bu durumda cennetliğe, aşığının olmadığı bir cennet, cehennem olmaz mı? Deruni: Seni "Cennetlik" olarak bahsettiğin aşık olarak düşünelim. Bana kalırsa, Seninle sonsuz cennet hayatını kazanmaya çabalamayan "Cehennemlik" dediğin maşûku , sadece aldatmaca bir dünya hayatına kandığı ve seni sonsuz cennet hayatına yalnız bir şekilde bıraktığı için suçlayacaksın veya sevginden vazgeçeceksin belki de... Sana zihninin sınırlarını aşacak güzellikleri nasip edebilen, eden ve edecek olan Allah'ın yolundan yüz çevirmiş, umursamamış, seni yalnız bırakmış biri

İnsanlar hayatın başlangıcını ve sonunu bilmez ama ne gariptir ki yaşamın sonuyla daha çok ilgilenirler. (Dini bir inanca sahip olmayanlar için) Başlangıcı da sonu da belirsiz olan bir yaşam ve bunun ortasında "Ne için yaşam (meaning)" bilgisine sahip olmayan bir insan... Başlangıç da hiçlikti, Son da hiçlik... Yaşamın sonuyla ilgileniyor oluşunun sebebi ölümün kulaklarına korkunç geliyor oluşu mudur? (Bir dini inanca sahip olanlar için) Başlangıç sondur, son başlangıçtır. - Dark Peki ya sonsuz bir yerden sonlu bir yaşama gönderildiysek; Esas ölüm , doğmak değil midir? Eğer sonlu hayat bittiğinde, sonsuz yaşama gideceksek; Esas Hayat, ölüm değil midir?