Minerva

Sosyal medyada genelde düşüncelerimi paylaşmayı daha değerli buluyorum. Öyle itibar edilen görüşler sunan Sokrates falan olduğumdan da değil. Zaten her fikir destekçi bulabildiği gibi muhalifini de bulur. Lakin mesele o değil. Mesele anlaşılmak istiyor olmam. Her insan gibi ben de kendi zihnimdeki ütopyada yaşıyorum. Bu ütopyaya uymayan tüm çarpıklıkların sancısını ise konuşarak, paylasarak azaltma yoluna gidiyor(d)um. Sonradan fikirlerimi de kendime saklamaya başladım. Zira herkesin yaşamı zor. İnsanlar bir de para verdikleri şu internete girdiklerinde benim leblebi kafalı kılıçdarın adaylığı ile ilgili görüşlerimi bilseler ne bilmeseler ne. Bir story atarsın, 3 kisi itibar eder 5 kisi itibar eder. Geri kalanı için sadece zaman kaybısın.  Dediğim gibi insanların hayati zaten zor. Bir de telefona her girdiklerinde siyasi, felsefi konularin insanların karşısına çıkmasına gerek yok. Gezilen görülen yerlerin fotoğrafları, bir iki bebek videoları, müzik paylaşımları... Sosyal m

Daha önce faiz ve enflasyon arasındaki ilişkiyi incelemiş ve bunun dini anlamda yorumunu yapmıştım. O yüzden bu konulara yeniden girmeyeceğim, lakin enflasyon miktarında faizin Kur'an'da yer alan ve haram olan "Riba" ile uyuşmayacağı kanaatindeyim. Bunu söyleyerek bu yazıya başlayabilirim. Uzun zamandır yaz(a)mıyorum. Zira yazabilmek için beslenebilmek gerekli. Eskisi kadar da okumuyorum artık. Kitap okumanın öyle çok matah bir şey olduğunu da zannetmiyorum. Derdinizi artırmak istiyorsanız okuyun. Aptal statüsünden sizi çıkarır kitap okumak ama IQ seviyesi ve dert doğru orantılı olarak artıyor bu süreçte.  Zaten bu düzende kimse sizden filozof olmanızı beklemiyor. Bilginizi ne kadar fazla paraya dönüştürebilirseniz, o kadar fazla huzura kavuşuyorsunuz. Ama benim gibi aptallık yapıp, yüzeysellikten uzaklaşıp her konuyu derinlemesine incelemek zorunda hissederseniz kendinizi huzurunuz kaçıyor benim gibi.  Bugünlerde bizim o büyük devletimiz, İslam'ın san

Yapay zekanın, robotların yaygınlaşmasının dünyada çalışma saatlerini düşüreceğini söylemek için erken. Zira geçmişte de makineler sanayide yaygınlaştığında herkes daha az çalışacağını zannediyordu. Makinelerin yaygınlaşması üretimi artırdığı gibi insanların çok daha fazla çalışmasına neden oldu. Sermaye sahibi artık malını çok daha ucuza çok daha fazla ülkeye ve tüketiciye ulaştırdı makineler sayesinde ama işçi için hiçbir şey değişmedi. Bu fikre dayanarak sanayide robotlaşmanın çalışma saatlerini düşürmeyeceği fikrine kapılsam da hesaba katmamız gereken başka faktörler de var. O da globalleşmenin ve doğal kaynakların sınırı. Tabi bir de iklim krizi söz konusu. Bu 3 faktör üretim araçlarını hangi noktaya götüreceği bilinmez. Fakat nüfus azalmaya başladığında, doğal kaynaklar artık yetersiz kaldığında, globalleşmeyle yeni pazarlar açılmadığında üretim artmayacaktır. İşte o zaman regülasyonları göreceğiz. Devletler seve seve istihdamı paylaştıracak, çalışma saatlerini ve gün

"Ey tembellik, uzun süren sefilliğimize acı! Ey sanatların ve soylu erdemlerin anası tembellik, insan kaygılarına merhem ol! " Tembellik Hakkı, Paul Lafargue Bugün İşçi Partisi Erkan Baş'ın bir videosunu gördüm. İşsizliği düşürmek için şöyle bir öneri getirdi: "İnsanlar 12 - 14 saat çalışıyor, 6 saatten fazla çalışmayı yasaklarsanız istihdam 2 katına çıkar" dedi. Bir liberal olarak söyleyebilirim ki dediği çok da yanlış değil. Hatta hiç değil. Sadece eksik. Türkiye'de çalışma saatleri çok yüksek ve koşullar ağır. Kronik enflasyon problemi çözülüp %2, %5 gibi bir noktaya geldiğinde verilebilecek en doğru karar çalışma saatlerini düşürmektir ve istihdamı paylaştırmaktır. Bir insan maksimum 4 gün ve maksimum 6 ya da 7 saat çalışmalıdır. Bu hayalperestlik veya romantiklik değil olması gerekendir. İnsancıl koşullar sağlamak ne liberalizmi ne kapitalizmi eksiltmez. Sosyalizmi de getirmez. Hatta verimliliği, üretimi ve tüketimi artırır. İnsanlar mutsuz

"Fitnat Hanım Talat Bey'e darılmamıştı. İnsan hiç kendi ruhuna darılır mıydı?" - Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat, Şemseddin Sami 23 yaşımın arifesinde ilişkiler ile ilgili vardığım tek nokta aşk diye bir şeyin olmadığıdır. Kapımdan hiç geçmiyor oluşu aşk denen mevzunun yokluğuna delalet etmiyor elbette ama şu noktada iki insanın birbirine aşık olabileceğine dair inancımı kaybettim. Bu öyle bir durum ki insanın kendi geçmişini sorgulamasına da yol açıyor. Zamanında yaşadığımı sandığım o "aşk" ilişkilerine de yabancılaştım. Bakarken içimin eridiği o kişiye bakarken aslında o kişiyi, o konuma, kendi içimde, benim getirdiğimi fark ettim. İçimin eridiği o kişinin sureti artık zihnimde her belirdiğinde içimde hiçbir yaprağın hareket bile etmiyor oluşu bazı şeylerin değiştiğini gösteriyor. Değişen ben miydim o muydu? Ben aynı benim. O da hala o. Değişen ona karşı olan tavrımdı. İnsan sever, sevmeye devam eder, sonra sevmez olur. Aradığı ruhun yapboz parçalarını k

Allah reisten razı olsun ülke her geçen gün çağ atlıyor. Her gün ihracat rekorları kırarak müslüman ve türk dünyasının önderi olmaya devam ediyoruz. Reis Amerika'ya, Avrupa'ya meydan okuyarak, o dik duruşuyla ekonomide o büyük şahlanışın önderi olmaya devam ediyor. Kalkmışlar bazı vatan ha(y)inleri yok dolar 10 lira olmuş yok 15 lira olmuş yok 20 olacakmış diye yaygara koparıyorlar. Kardeşim görmüyor musun şu 20 senede yapılanları? 20 sene önce tüp, yağ kuyrukları yok muydu? O zamanlar iha - siha yapabiliyor muyduk? Kim istemiyor iha - siha'yı? Pkk, pyd, lpg, Abd, Ab, Rusya, İran, feto? Türkiye bugün kalksın desin ki doğuda bir kürdistan kurulmasına izin veriyorum, Libya'dan çıkiyorum, Kıbrıs'ı rumlara veriyorum... Dolar hemen 1 liraya düşerdi. Ama Hemen he. Böyle tl dolar düğmesi var ona basıyorlar, şakkadanak düşüyor. Siz reise güvenin kardeşim. Bakmayın öyle Kılıçlar Kemaloğlu'nun, Akmeral Şener'in laflarına. Ülkede her gecen gün ihracatımız a

Yine dünya ve ahiret arasında kaldık bu konuyla. İnançla örülü vicdani yük o kadar zorluyor ki insanı, aklın söylediği meleğin gönlünü mü kırar, şeytanı melek gibi mi gösterir düşünmeden edemiyorsun. Meleğin gönlünü kırmaktan da haddini aşan şeytana haddinden fazla değer vermiş olmaktan da korkuyorsun. Gelelim günümüzün meleklerine ve şeytanlarına. Halifelerine ve sultanlarına... Hz. Ömer ve Selman-ı Farisi arasında şu konuşma geçer: - Ben halife miyim, yoksa sultan mı ? - Eğer sen, Müslümanların malından bir dirhem dahi olsa, kanunsuz olarak (hakkın olmadığı halde) alırsan ve bunu da keyfin için harcarsan o zaman sultansın; değilse halifesin.  Bu sözler Ömer'i ağlattı. Bir gün Ömer dedi ki: "Allah'a yemin ederim ki ben halife miyim, sultan mıyım bilemiyorum. Eğer sultansam vay halime." (İbn-i Sa'd, a.g.e., Iv/113.) Günümüzün karar vericileri gerçeklerden uzak, ideolojik körlük ile aldığı kararlarla veya kirli çıkar hesaplarıyla bir "Sultan" olduklarını